czwartek, 16 stycznia 2014
Dwójka kochających się ludzi !
Na zdjęciu mamy dwójkę kochający się ludzi w wieku przedemerytalnym. . Po krótkiej rozmowie wywnioskowałam, że Pan ma ok 60 lat, a jego żona 50lat. Po dalszej konsultacji dowiedziałam się, że Pan uczestniczył w młodości w kółku fotograficznym, a znajomy, który zrobił mu zdjęcie niepozowane zajął drugie miejsce w konkursie fotograficznym. Mieszkają ze swoim wiernym pieskiem.Widać, że po mimu wielu lat spędzonych razem dalej darzą się wielką miłością i czułością. Miejmy nadzieję, że to nie tylko oni potrafią darzyć się prawdziwym uczuciem. A o to kilka ze zdjęć:
środa, 15 stycznia 2014
Opowieść o swoim życiu
W związku z naszym projektem postanowiłyśmy zapytać kilka osób o opowiedzenie nam o swoim życiu. Jedną z opowieści postanowiłyśmy udostępnić.
„Co Pani myśli o swoim życiu, co Pani robi i jak Pani spędza swój wolny czas?” – zapytałyśmy.
Przechodnia: „Wydaje mi się, że moje życie spada na złe tory. Wciąż tylko szukam własnego kąta w tym świecie. Moja córka wraz z mężem i wnukami mieszka daleko, przez co widzę się z nimi bardzo rzadko, często dwa razu do roku – na święta. Zawsze się zastanawiam, czy nie powinnam się do nich wyprowadzić, jednak za każdym razem dochodzę do tego samego wniosku – byłabym dla nich zbyt wielkim ciężarem. Jestem wdową, na własne wydatki mi nie brakuje i potrafię zająć się sobą. Jeśli to już będzie niemożliwe, zatrudnię opiekunkę. Jednak nie potrafię sobie wyobrazić, bym umniejszyła radość życia, jaką moja córka z rodziną dysponuje. Dzięki nim wiem, że mam dla kogo żyć i jestem szczęśliwsza, dlatego nie chcę być dla jedynych mi bliskich osób czymś… denerwującym? Może tak to trzeba nazwać. A mój czas wolny? Spędzam go na spacerach, zakupach. Czasem spotkam się z przyjaciółmi. O, tak, mam przyjaciół. Dla was, młodych, to trochę dziwne, żeby staruszki plotkowały, jak wy, we własnym towarzystwie. Ale my się tak naprawdę niewiele od was różnimy. Może poza chodzeniem do szkoły – nas już nie dotyczy ten nieciekawy epizod w życiu. W tej chwili mam dużo wolnego czasu. Nawet gram w tenisa w weekendy! Bardzo się cieszę, że nie straciłam chęci do życia, czego obawiałam się najbardziej w starości. Wigor mnie nie opuścił, dlatego wykorzystuję tą energię, dopóki jeszcze mogę. Moja córka wciąż mnie upomina, że powinnam zwolnić, by nic mi się nie stało, ale co miałabym wtedy robić? Chodzić z tymi kijkami w stroju sportowym z działu „kobiety dojrzałe” i patrzeć, jak życie ucieka mi sprzed nosa? Jestem zbyt żywiołowa, by móc tracić swój czas na grzanie się przed telewizorem i jedzenie biszkoptów, bo „nie szkodzą zębom”, które z resztą wciąż mam własne! Uwielbiam swój styl życia i jeszcze przez długi czas nie mam zamiaru z niego rezygnować.”
Ekstremalna staruszka bardzo nas rozweseliła swoją opowieścią i biła z niej pozytywna energia oraz ta „młodzieńcza siła”, która tkwi wciąż w każdym z nas. Dzięki niej również można wiele przemyśleć – nasze życie nie trwa wiecznie, a nie każdy będzie miał tyle szczęścia, co bohaterka opowieści i może wcześniej się zestarzeje?
„Co Pani myśli o swoim życiu, co Pani robi i jak Pani spędza swój wolny czas?” – zapytałyśmy.
Przechodnia: „Wydaje mi się, że moje życie spada na złe tory. Wciąż tylko szukam własnego kąta w tym świecie. Moja córka wraz z mężem i wnukami mieszka daleko, przez co widzę się z nimi bardzo rzadko, często dwa razu do roku – na święta. Zawsze się zastanawiam, czy nie powinnam się do nich wyprowadzić, jednak za każdym razem dochodzę do tego samego wniosku – byłabym dla nich zbyt wielkim ciężarem. Jestem wdową, na własne wydatki mi nie brakuje i potrafię zająć się sobą. Jeśli to już będzie niemożliwe, zatrudnię opiekunkę. Jednak nie potrafię sobie wyobrazić, bym umniejszyła radość życia, jaką moja córka z rodziną dysponuje. Dzięki nim wiem, że mam dla kogo żyć i jestem szczęśliwsza, dlatego nie chcę być dla jedynych mi bliskich osób czymś… denerwującym? Może tak to trzeba nazwać. A mój czas wolny? Spędzam go na spacerach, zakupach. Czasem spotkam się z przyjaciółmi. O, tak, mam przyjaciół. Dla was, młodych, to trochę dziwne, żeby staruszki plotkowały, jak wy, we własnym towarzystwie. Ale my się tak naprawdę niewiele od was różnimy. Może poza chodzeniem do szkoły – nas już nie dotyczy ten nieciekawy epizod w życiu. W tej chwili mam dużo wolnego czasu. Nawet gram w tenisa w weekendy! Bardzo się cieszę, że nie straciłam chęci do życia, czego obawiałam się najbardziej w starości. Wigor mnie nie opuścił, dlatego wykorzystuję tą energię, dopóki jeszcze mogę. Moja córka wciąż mnie upomina, że powinnam zwolnić, by nic mi się nie stało, ale co miałabym wtedy robić? Chodzić z tymi kijkami w stroju sportowym z działu „kobiety dojrzałe” i patrzeć, jak życie ucieka mi sprzed nosa? Jestem zbyt żywiołowa, by móc tracić swój czas na grzanie się przed telewizorem i jedzenie biszkoptów, bo „nie szkodzą zębom”, które z resztą wciąż mam własne! Uwielbiam swój styl życia i jeszcze przez długi czas nie mam zamiaru z niego rezygnować.”
Ekstremalna staruszka bardzo nas rozweseliła swoją opowieścią i biła z niej pozytywna energia oraz ta „młodzieńcza siła”, która tkwi wciąż w każdym z nas. Dzięki niej również można wiele przemyśleć – nasze życie nie trwa wiecznie, a nie każdy będzie miał tyle szczęścia, co bohaterka opowieści i może wcześniej się zestarzeje?
Wywiad z Panią Małgorzatą
Zadawaliśmy różne pytania przechodniom.
Dotyczyły one zgodnie z tematem naszego projektu starości. Pytaliśmy nie tylko
osoby stare, ale i młode.
Dzięki czemu uzyskaliśmy relacje z różnych prespektyw.
Krótki wywiad z p. Małgorzatą.
My: Dzień dobry. Miałaby pani chwilkę aby porozmawiać?
P. Małgosia: Tak, ale naprawdę tylko chwilkę. O co chodzi?
M: Chciałyśmy zadać kilka pytań.
P.M: No dobrze, słucham.
M:Pamięta pani jeszcze swoje marzenia z dzieciństwa?
P.M : Pamiętam, pamiętam. Nie było to aż tak dawno<śmiech>.
Chyba najbardziej zależało mi na znalezieniu miłości, ale tak jest chyba do tej pory.
Chciałam rodzinę, dom.
M:Spełniła je Pani?
PM:Myślę, że tak. Mam męża, dzieci. Za niedługo wnuki. Jestem szczęśliwa.
M: Są marzenia, które chciała Pani spełnić, a tego nie zrobiła?
PM: Napewno takie są. Pewnie o cześci z nich zapomniałam, a na resztę to chyba jestem już za stara.
M:Zmieniłaby coś Pani w swoim życiu?
PM: Nie. Naprawdę jest dobrze. Tak jak jest.
M: Dziękujemy bardzo za poświęcenie nam czasu. Życzymy miłego dnia.
PM: Ja również dziękuję. Nawzajem .
Dla porównania przeprowadziliśmy podobny wywiad z osobą w mniej więcej naszym wieku.
Jej odpowiedzi były całkiem podobne . Również chciała miłości, rodziny. Chciałaby też dużo pieniędzy. Swoje życie wyobraża sobie dość szaro i smutno.
Dzięki czemu uzyskaliśmy relacje z różnych prespektyw.
Krótki wywiad z p. Małgorzatą.
My: Dzień dobry. Miałaby pani chwilkę aby porozmawiać?
P. Małgosia: Tak, ale naprawdę tylko chwilkę. O co chodzi?
M: Chciałyśmy zadać kilka pytań.
P.M: No dobrze, słucham.
M:Pamięta pani jeszcze swoje marzenia z dzieciństwa?
P.M : Pamiętam, pamiętam. Nie było to aż tak dawno<śmiech>.
Chyba najbardziej zależało mi na znalezieniu miłości, ale tak jest chyba do tej pory.
Chciałam rodzinę, dom.
M:Spełniła je Pani?
PM:Myślę, że tak. Mam męża, dzieci. Za niedługo wnuki. Jestem szczęśliwa.
M: Są marzenia, które chciała Pani spełnić, a tego nie zrobiła?
PM: Napewno takie są. Pewnie o cześci z nich zapomniałam, a na resztę to chyba jestem już za stara.
M:Zmieniłaby coś Pani w swoim życiu?
PM: Nie. Naprawdę jest dobrze. Tak jak jest.
M: Dziękujemy bardzo za poświęcenie nam czasu. Życzymy miłego dnia.
PM: Ja również dziękuję. Nawzajem .
Dla porównania przeprowadziliśmy podobny wywiad z osobą w mniej więcej naszym wieku.
Jej odpowiedzi były całkiem podobne . Również chciała miłości, rodziny. Chciałaby też dużo pieniędzy. Swoje życie wyobraża sobie dość szaro i smutno.
Jakie wnioski możemy z tego wyciągnąć?
Starość faktycznie kojarzy nam się zbyt dobrze. Zauważyliśmy, że każdy wypowiada się o tym dość negatywnie.
Czy tak jest zawsze?
Miejmy nadzieję, że nie.
Pozostaje nam tylko wierzyć, że starsi ludzie także czerpią radość z życia.
Starość faktycznie kojarzy nam się zbyt dobrze. Zauważyliśmy, że każdy wypowiada się o tym dość negatywnie.
Czy tak jest zawsze?
Miejmy nadzieję, że nie.
Pozostaje nam tylko wierzyć, że starsi ludzie także czerpią radość z życia.
Podsumowanie ankiety "Starość"
Bardzo wszystkim dziękuje za zrobienie ankiety !
Podsumowując Państwa odpowiedzi:
Najwięcej ankietowanych wybrało
1. Człowiek w podeszłym wieku to osoba która ma więcej niż:
-60 lat
2. Wg Pana/Pani starość to :
- pewien etap życia
- doświatczenie
- choroby
- czas dla wnuków i rodziny
3. Czy myśli Pan/Pani o swojej starości?
- czasem
4. Czy boi się Pan/i swojej starości
- Nie myślę o tym
5. Czego obawia się Pan/Pani w swojej starości
- chorób
- Niesprawności fizycznej
- -utraty atrakcyjności
6. Proces starzenia można opóźnić poprzez
- Uprawianie sportu
- Dietę
- Ćwiczenia umysłu
7.Na wzrost tempa starzenia się największy wpływ ma
-Alkohol i inne używki
- choroby
- wszystkie wymienione
8. Czy Pana/Pani zdaniem ludzie w podeszłym wieku są dobrymi doradcami?
- tak, mają duzą wiedzę i doswiadczenie
9. Czy uważa Pan/Pani że ludzie w podeszłym wieku powinni się kształcić?
- Nie mam zdania
10. Czy są w Pana/Pani otoczeniu osoby w podeszłym wieku
- tak, wiele
Podsumowując Państwa odpowiedzi:
Najwięcej ankietowanych wybrało
1. Człowiek w podeszłym wieku to osoba która ma więcej niż:
-60 lat
2. Wg Pana/Pani starość to :
- pewien etap życia
- doświatczenie
- choroby
- czas dla wnuków i rodziny
3. Czy myśli Pan/Pani o swojej starości?
- czasem
4. Czy boi się Pan/i swojej starości
- Nie myślę o tym
5. Czego obawia się Pan/Pani w swojej starości
- chorób
- Niesprawności fizycznej
- -utraty atrakcyjności
6. Proces starzenia można opóźnić poprzez
- Uprawianie sportu
- Dietę
- Ćwiczenia umysłu
7.Na wzrost tempa starzenia się największy wpływ ma
-Alkohol i inne używki
- choroby
- wszystkie wymienione
8. Czy Pana/Pani zdaniem ludzie w podeszłym wieku są dobrymi doradcami?
- tak, mają duzą wiedzę i doswiadczenie
9. Czy uważa Pan/Pani że ludzie w podeszłym wieku powinni się kształcić?
- Nie mam zdania
10. Czy są w Pana/Pani otoczeniu osoby w podeszłym wieku
- tak, wiele
wtorek, 14 stycznia 2014
Pytaliśmy ludzi spotkanych na ulicy - SONDA
Ankietowanym zadaliśmy pytanie:
Czy zgadza się Pan/Pani z tezą że osoby w podeszłym wieku mogą czuć się dyskryminowane we współczesnym społeczeństwie?
30% ankietowanych odpowiedziało, TAK
60 % ankietowanych odpowiedziało, NIE
10% ankietowanych odpowiedziało, NIE WIEM
Czy zgadza się Pan/Pani z tezą że osoby w podeszłym wieku mogą czuć się dyskryminowane we współczesnym społeczeństwie?
30% ankietowanych odpowiedziało, TAK
60 % ankietowanych odpowiedziało, NIE
10% ankietowanych odpowiedziało, NIE WIEM
Starość to nie choroba.
Żyjemy dziś o 20 lat dłużej niż przed półwieczem. Co zrobić z tym podarowanym życiem, kiedy, tak jak w Polsce, wielu nie stać na leki i przetrwanie od pierwszego do pierwszego, a polityka zdrowotna i społeczna kraju nie uwzględnia wielu potrzeb coraz większej rzeszy ludzi starych?
Lekarze nie są przygotowani do leczenia osób starszych. Studenci medycyny nie mają zajęć z medycyny wieku podeszłego. Niestety, coraz częściej seniorzy bywają postrzegani jako grupa stanowiąca ciężar dla młodszych. Trzeba się nimi opiekować, bo w nocy się budzą i błądzą po domu, zapominają, co mieli zrobić, nie trzymają moczu. – To fałszywy wizerunek starości, wynikający z niewiedzy. Każdy starzeje się inaczej i do każdego trzeba podchodzić indywidualnie.
W Polsce sytuacja przedstawia się dużo gorzej. Brak pieniędzy i przemyślanego systemu leczenia ludzi wchodzących w trzeci wiek, a więc coraz droższych chorych, cierpiących na rozliczne dolegliwości. Choć w przychodniach połowa pacjentów to osoby starsze, a w szpitalach ich liczba sięga 70 proc., nie prowokuje to istotnych decyzji w polityce zdrowotnej państwa. W kraju, na 300 wyspecjalizowanych geriatrów, pracę znalazło tylko 90. Stale zamykane są oddziały leczące seniorów. W całej Polsce szpitale aktualnie dysponują tylko 300 łóżkami na oddziałach geriatrycznych.
Lekarze nie są przygotowani do leczenia osób starszych. Studenci medycyny nie mają zajęć z medycyny wieku podeszłego. Niestety, coraz częściej seniorzy bywają postrzegani jako grupa stanowiąca ciężar dla młodszych. Trzeba się nimi opiekować, bo w nocy się budzą i błądzą po domu, zapominają, co mieli zrobić, nie trzymają moczu. – To fałszywy wizerunek starości, wynikający z niewiedzy. Każdy starzeje się inaczej i do każdego trzeba podchodzić indywidualnie.
W Polsce sytuacja przedstawia się dużo gorzej. Brak pieniędzy i przemyślanego systemu leczenia ludzi wchodzących w trzeci wiek, a więc coraz droższych chorych, cierpiących na rozliczne dolegliwości. Choć w przychodniach połowa pacjentów to osoby starsze, a w szpitalach ich liczba sięga 70 proc., nie prowokuje to istotnych decyzji w polityce zdrowotnej państwa. W kraju, na 300 wyspecjalizowanych geriatrów, pracę znalazło tylko 90. Stale zamykane są oddziały leczące seniorów. W całej Polsce szpitale aktualnie dysponują tylko 300 łóżkami na oddziałach geriatrycznych.
To nie jest kraj dla starych ludzi, a zwłaszcza nie dla starych kobiet!
Z sondażu "Gazety" wynika, że kobieta jest stara już w wieku 60 lat i 4 miesięcy, a mężczyzna, dopiero gdy ma 62 i pół roku. Co więcej, mężczyźni uważają, że Polka staje się stara w wieku 59 lat i 5 miesięcy, a kobiety za starego uważają faceta dopiero 64-letniego!
Inaczej mówiąc, statystyczny mężczyzna, który żyje dziś w Polsce przeciętnie prawie 71 lat, stary w oczach płci przeciwnej jest tylko przez siedem ostatnich lat życia, a statystyczna Polka, która umiera w wieku prawie 80 lat - aż przez 20 lat. On - jedną dziesiątą życia, ona - jedną czwartą!
Czym według Polaków jest starość? Dotknęliśmy tej kwestii, pytając, co wypada, a czego nie w wieku 65 plus. Odpowiedzi wskazują na dużą - deklarowaną - tolerancję i docenianie praw i możliwości starszych ludzi. Prawie wszyscy uważają, że starym wypada cieszyć się życiem, tańczyć, jeździć na rowerze, modnie się ubierać, mieć program w telewizji (dlaczego więc w polskich stacjach starszych ludzi niemal nie ma). Ludzie nie widzą też niczego niewłaściwego w aktywności zawodowej, kształceniu się , a nawet w zakochiwaniu.
Subskrybuj:
Posty (Atom)